Nieuws december 2009
(klik op de foto's voor vergroting)
Het
is vandaag 1e kerstdag en Wim is onderweg naar Gambia, dus zit ik op
mijn kantoortje.
Gisterenavond in Sunbeach de kerstviering gehouden, met een levende kerststal en een uitgebreid buffet. In de speech werd ik en nog enkele mensen benoemd, voor de hulp die wij in Gambia aan de kinderen geven, daarvoor was er ook een schoolklas uitgenodigd met de nodige kerstliederen.
De scholen hebben nu 3 weken vakantie, dat
heeft echter meerdere redenen.
Dit komt omdat dit de koudste weken zijn in Gambia. De kinderen komen 's morgens met grote snottebellen op school en zijn verkouden. Ook in deze periode vinden de besnijdenissen plaats.
Ik wist wel dat dit nog steeds gebeurde bij de mannen en alhoewel dat ook geen pretje is, kan ik mij daar uit het oogpunt van hygiëne iets bij voorstellen, maar dat dit hier ook nog gebeurt bij de meisjes vind ik in en in triest.( vrouwen mogen geen plezier aan sex beleven)en hierdoor worden hun “lust” gevoelens afgesneden……
Het hoort bij hun geloof… ben ik blij dat ik RK ben.
Tijdens deze weken zorgen de kinderen, voor allerlei activiteiten, zoals muziek en zingen, om de “patientjes’ afleiding te geven.
Op de laatste schooldag heb ik de kinderen , dank zij een gulle bijdrage van Pauline en Wil een kerstcadeautje kunnen geven zoals viltstiften en puzzeltjes.
Ook het rijden ( nu zelf met de x trail) was een hele belevenis. De wegen die in oktober nog een grote waterplas waren, verandert nu in een grote zandbak. Op de terugweg moest ik door een kudde van +/- 50 koeien rijden en die koeien hebben hier nog van die super grote horens en gaan geen meter opzij , dus je raadt al kwam dus vast te staan in die zandbak. Ook weer een ervaring rijker…
Dat kwam dus goed uit toen ik naar het dorp van Faxy (= 4 uur rijden) ging. Het laatste stuk was ongeveer 35 km, waar je alleen in de 2 kon rijden, slalommen langs de stenen en niet harder dan 30 km per uur. De wegen daarvoor zijn ze nog aan het maken, dit zijn dus af gekrabde rotsen en hier moet je gewoon 100 rijden, zodat je niet elke knik voelt en daardoor in een trilling rijdt, wat aangenamer is. Onderweg moet je regelmatig stoppen bij politie controle posten en militaire check points. Ik heb nu ontdekt dat die stikker van de school op de auto toch wel handig is ze kijken er wel naar, maar weten niet wat het betekent. Als je als blanke passeert, proberen ze altijd wel iets te vinden om geld bij je los te krijgen. Of ze vragen om 3 uur middags nog om een ontbijt omdat ze honger hebben. Ik leg dan uit dat, op deze school 128 kinderen mogen leren, maar ook honger hebben. Opdat moment verandert er een hele hoop. Ik kreeg zelfs van een soldaat een saluut van de president.
Hangplek jeugd.
Vrouwen hebben een eigen plek terwijl de kinderen voor de kleintjes zorgen of mee helpen.
In het dorp aangekomen, was het weer een grote ontvangst. Wij werden op een overheerlijke lunch getrakteerd. Een grote bak rijst met kruidenolie en een gegrild kippetje en dat is er een die buiten gelopen heeft en dat smaakt wel even anders dan eentje uit de diepvries. Dus dat was gezellig met je handen stukken aftrekken. Voor de rijst kreeg ik een lepel , maar Faxcy en zijn kinderen, zaten lekker met de handen te eten. ( zie je dat gekneuter voor je van die 2 kleintjes ).
De moeder en vader van Faxcy waren overgelukkig, met alles wat ik voor hun meegebracht had.
De moeder van Faxcy heeft, alle kinderkleding gesorteerd en geeft dat af aan degene die dat het hardste nodig hebben. De overige kleding voor volwassene, zijn de dag ernaar uitgedeeld,. Het was wel een gekkenhuis, wellicht dat je iets van je eigen kleding terug herkent op de foto’s. Er was in ieder geval dank zij de opruiming van Tip Top uit druten voor iedereen wat.
Uitdelen van de kleding
In de rij staan voor een lolly
Nogmaals hartelijk dank allemaal. Het was wel een heel gesjouw, maar het was de moeite waard om die blije en gelukkige gezichten te zien.
Lijst van de kinderen is weer bijgewerkt. Dank zij een donatie van Wil en Pauline voor 10 kinderen hebben we nog 3 kinderen over die een sponsor zoeken.
Wellicht dat U hier nog iemand enthousiast voor kunt maken.
Er zijn nog 22 kinderen op de lijst, waarvan ik de betaling nog tegoed van heb van de donateurs van vorig jaar, als zij dat nog willen doen. Anders graag doorgeven svp
NOGMAALS HARTELIJK DANK EN EEN GOEDE GEZONDHEID VOOR 2010, NAMENS DE KINDEREN EN HUN OUDERS, want daar wordt wel veel voor jullie gebeden.